Ballade von Dovin Ba'al

Verse 1: The flames consumed the twilight sky, Smoke and ash rose far and high. At Emberfall, the last defense, Where death and courage made no pretense. The enemy surged, a crimson wave, Men stood strong, the brave, the grave. And in the storm, a figure remained, A silent blade where honor was claimed. Pre-Chorus: With spell and steel, he carved the night, A lone defender, the beacon light. Through chaos deep, his path was clear, A whisper strong when death drew near. Chorus: Stand at Emberfall, the final line, Where the Silent Blade met fate’s design. Through fire and blood, he held the ground, When all seemed lost, his strength was found. Verse 2: Enemies roared like a thunderous tide, Their numbers vast, their wrath untied. The Silent Blade stepped forth, his voice unspoken, The bonds of fear within him broken. His blade danced swift, his magic flew, Through shadow and flame, the tide he slew. With every strike, the line held fast, A hero forged where hope was cast. Pre-Chorus: With spell and steel, he carved the night, A lone defender, the beacon light. Through chaos deep, his path was clear, A whisper strong when death drew near. Chorus: Stand at Emberfall, the final line, Where the Silent Blade met fate’s design. Through fire and blood, he held the ground, When all seemed lost, his strength was found. Bridge: The captain’s cry, the storm’s command, “Hold the line! Together we’ll stand!” John roared loud, but the Silent Blade was still, A blade in the dark, unyielding will. Through endless waves, the enemy fell, A tale of defiance their legends tell. Final Chorus: Stand at Emberfall, the final line, Where the Silent Blade met fate’s design. Through fire and blood, he held the ground, When all seemed lost, his strength was found. Outro: And when the dawn broke through the haze, The field was scarred, yet filled with praise. For the Silent Blade stood, his duty clear, A silent hero, a legend near.

Verse 1: On a ridge where shadows fell, The Silent Blade made his stand. A hundred foes with wrath did swell, But none could break his steady hand. No words he spoke, no cries of fear, His blade, his voice, sharp and clear. The line grew thin, the hope grew pale, Yet his resolve would never fail. Chorus: Stand tall, Silent Blade, unyielding and true, Through fire and steel, the battle’s hue. A hero forged in the storm’s embrace, The last to stand, the first to face. Verse 2: The enemy surged, relentless and wide, Yet the Silent Blade held the tide. With arcane might and a dancer’s grace, He cut through legions in a deadly chase. Behind him rallied the weary and torn, He gave them strength, a new hope born. No need for words, his actions shone, In that moment, he stood alone. Chorus: Stand tall, Silent Blade, unyielding and true, Through fire and steel, the battle’s hue. A hero forged in the storm’s embrace, The last to stand, the first to face. Bridge: The sky burned red, the earth did quake, Yet his stance no foe could break. A captain’s cry, the storm did call, Together they rose to defend them all. Through endless waves, through endless pain, The Silent Blade would not be slain. Final Chorus: Stand tall, Silent Blade, unyielding and true, Through fire and steel, the battle’s hue. A hero forged in the storm’s embrace, The last to stand, the first to face. Outro: And when the dust of war had cleared, His name was sung, his might revered. The Silent Blade, through time will stay, A beacon of hope, to light the way.

Ballada o Emilu [Zwrotka 1] Codziennie dzwoni, „Gdzie teraz jesteś?” To Emil – mistrz w byciu na każdej przestrzeni. Pomaga babci Halinie przy aucie na placu, „Coś brum brum i stoi” – mówi w swoim zapale na wylocie. Babcia bierze kanister, bo myśli, że trzeba, Ale Emil pyta: „Paliwa? Czy jednak czegoś nie ma?” „Tak, palina!” – babcia odpowiada w mig, I Emil jak zawsze rozwiązuje ten trik. [Refren] Emil, człowiek renesansu, biznesów twórca, Mógł mieć nazwę lepszą, ale Ola go burca. Wyjada z lodówki, zostawia ślady, Miód łyżeczką dziurawi – nie ma na to rady. [Zwrotka 2] Pizza w mieście – to jego specjalność, Emil pizzaman, gotuje wspaniale! Budowlaniec z duszą – ściany akryluje, Malowanie i zdzieranie – w tym się katuje. Panele fotowoltaiczne kładzie na ziemi, Do pracy wkłada serce, inscenizacje zmienia. Oaza spokoju, która koi duszę, Bal przebierańców wygrywa – bo przebrać się nie musiał wcale już w duszy. [Refren] Emil, człowiek renesansu, biznesów twórca, Mógł mieć nazwę lepszą, ale Ola go burca. Wyjada z lodówki, zostawia ślady, Miód łyżeczką dziurawi – nie ma na to rady. [Zwrotka 3] Gdy był mały, z eksperymentami szalał, Dziadkową kuchnię ogniem podpalał. Wszystko skończyło się dobrze, choć dziadek się wkurzył, Ale Emil zapamiętał – z ogniem nikt się nie burzył! Na babcię pułapki w dzieciństwie zastawiał, Uśmiech i śmiech – taka była jego zabawa. A dziś, gdy w A3 wycieraczki naprawia, Nie wyrwie ich nigdy – taka jego zasada. [Refren] Emil, człowiek renesansu, biznesów twórca, Mógł mieć nazwę lepszą, ale Ola go burca. Wyjada z lodówki, zostawia ślady, Miód łyżeczką dziurawi – nie ma na to rady. [Outro] Więc kiedy Emil wpada w twój świat, To chaos i spokój wprowadza w ten stan. Pizza, ściany, fotowoltaika, A w sercu spokój – to jego taktyka.

(Verse 1) Hear the tale of Dovin Ba'al, A paladin strong, yet quite banal. With fins of steel, a heart of gold, His path is bold, though his brain is cold. The Persuader, his mighty ram, "3000" it says, and he’s its fan. One mighty swing, no gate can stand, His motto rings: "More force in hand!" (Chorus) Oh Dovin, oh Dovin, the brawler so wild, With Akragas beside you, the winds grow mild. You fight with might, and spread your creed, Freedom’s flyers where none will heed! (Verse 2) In shadowed halls where gears still hum, Dovin leaves signs for freedom to come. With flyers of hope, his mark is made, Defying the grind where dreams might fade. The Separatists’ call he shouts so loud, A muscle-bound hero, no plans allowed. With Akragas walking every trail, Two heads together, yet both quite frail. (Chorus) Oh Dovin, oh Dovin, the brawler so wild, With Akragas beside you, the winds grow mild. You fight with might, and spread your creed, Freedom’s flyers where none will heed! (Bridge) Whether in machines’ depths or the battle’s roar, Dovin marches on with spirit pure. The ram crashes down, the gates will break, And the wind carries flyers in his wake! (Verse 3) So he roams the land, a brute with flair, The Persuader smashes without a care. And when the night falls, his song they’ll sing, Of Dovin Ba’al, who fears not a thing. (Chorus) Oh Dovin, oh Dovin, the brawler so wild, With Akragas beside you, the winds grow mild. You fight with might, and spread your creed, Freedom’s flyers where none will heed! (Outro) A hero of shadows, a soul so bold, With flyers in storms and a heart of gold. The world will tremble where Dovin strides, The force of hope is his true guide!

(Verse 1) Hear the tale of Dovin Ba'al, A paladin strong, yet quite banal. With fins of steel, a heart of gold, His path is bold, though his brain is cold. The Persuader, his mighty ram, "3000" it says, and he’s its fan. One mighty swing, no gate can stand, His motto rings: "More force in hand!" (Chorus) Oh Dovin, oh Dovin, the brawler so wild, With Akragas beside you, the winds grow mild. You fight with might, and spread your creed, Freedom’s flyers where none will heed! (Verse 2) In shadowed halls where gears still hum, Dovin leaves signs for freedom to come. With flyers of hope, his mark is made, Defying the grind where dreams might fade. The Separatists’ call he shouts so loud, A muscle-bound hero, no plans allowed. With Akragas walking every trail, Two heads together, yet both quite frail. (Chorus) Oh Dovin, oh Dovin, the brawler so wild, With Akragas beside you, the winds grow mild. You fight with might, and spread your creed, Freedom’s flyers where none will heed! (Bridge) Whether in machines’ depths or the battle’s roar, Dovin marches on with spirit pure. The ram crashes down, the gates will break, And the wind carries flyers in his wake! (Verse 3) So he roams the land, a brute with flair, The Persuader smashes without a care. And when the night falls, his song they’ll sing, Of Dovin Ba’al, who fears not a thing. (Chorus) Oh Dovin, oh Dovin, the brawler so wild, With Akragas beside you, the winds grow mild. You fight with might, and spread your creed, Freedom’s flyers where none will heed! (Outro) A hero of shadows, a soul so bold, With flyers in storms and a heart of gold. The world will tremble where Dovin strides, The force of hope is his true guide!

(Verse 1) Hört die Kunde von Dovin Ba'al, Ein Paladin, halb Fisch, halb Stahl. Mit Flossen stark, doch Hirn aus Holz, Sein Herz ist rein, sein Weg ist stolz. Der Meinungsverstärker, ein Rammbock schwer, "3000" steht drauf, er liebt ihn sehr. Mit einem Schlag bricht er jedes Tor, Sein Credo lautet: "Mehr Wumms davor!" (Chorus) Oh Dovin, oh Dovin, der Haudrauf so wild, Mit Akragas an deiner Seite, der Wind wird gestillt. Du kämpfst mit Kraft, doch verteilst auch Blatt, Handzettel der Freiheit, wo keiner sie hat! (Verse 2) In düstren Anlagen, tief unter der Welt, Hinterlässt Dovin Zeichen für das, was er hält. Mit Zetteln voll Hoffnung, die er verteilt, Den Rädern der Ordnung, das Herz ihm verweilt. Die Separatisten preist er laut, Ein Held mit Muskeln, doch Plan? Kein Kraut. Mit Akragas teilt er jeden Schritt, Zwei Köpfe, doch Weisheit? Da fehlt's ein bisschen mit. (Chorus) Oh Dovin, oh Dovin, der Haudrauf so wild, Mit Akragas an deiner Seite, der Wind wird gestillt. Du kämpfst mit Kraft, doch verteilst auch Blatt, Handzettel der Freiheit, wo keiner sie hat! (Bridge) Ob tief in Maschinen, im Kampflärm so schrill, Dovin zieht voran mit reinem Will’. Der Rammbock kracht, das Tor gibt nach, Doch die Zettel im Wind, das ist sein Fach! (Verse 3) So zieht er durchs Land, ein Bastard mit Stil, Der Meinungsverstärker schlägt jedes Ziel. Und wenn der Abend naht, singt man sein Lied, Von Dovin Ba’al, dem, der nie flieht. (Chorus) Oh Dovin, oh Dovin, der Haudrauf so wild, Mit Akragas an deiner Seite, der Wind wird gestillt. Du kämpfst mit Kraft, doch verteilst auch Blatt, Handzettel der Freiheit, wo keiner sie hat! (Outro) Ein Held aus den Schatten, ein Mensch voller Mut, Mit Zetteln im Sturm und reiner Glut. Die Welt wird beben, wo Dovin marschiert, Der Held, der mit Stärke und Hoffnung regiert! Theme: epic, tavern music, Heroic, Medieval No hurry

“เส้นทางแห่ง WOXA” (Verse 1) จากก้าวแรกที่เริ่มต้น WOXA ก่อร่างด้วยฝันและคน พลังเล็กๆ ที่รวมเป็นหนึ่ง สร้างเส้นทางที่ไม่มีใครหยุดยั้ง (Pre-Chorus) ผ่านทุกบทเรียนที่ท้าทาย ความเชื่อมั่นไม่เคยจางหาย ทุกก้าวล้ม เราลุกขึ้นใหม่ ด้วยหัวใจที่ไม่เคยหยุดเดิน (Chorus) นี่คือเส้นทางแห่ง WOXA จากจุดเล็กๆ สู่ฝันที่ยิ่งใหญ่ เราร่วมสร้างด้วยพลังศรัทธา ก้าวไปข้างหน้าด้วยความภูมิใจ (Verse 2) จากวันวานที่เริ่มก่อฝัน WOXA ส่องทางให้โลกแบ่งปัน เราสร้างคุณค่าให้มากกว่าคำ ทุกแรงใจช่วยผลักดันเราไป (Pre-Chorus) หัวใจที่รวมกันคือพลัง ฝันที่เรามีเป็นสิ่งสำคัญ เราจะสร้างโลกที่ดีกว่าเดิม ด้วยศรัทธาในสิ่งที่เราเชื่อ (Chorus) นี่คือเส้นทางแห่ง WOXA จากจุดเล็กๆ สู่ฝันที่ยิ่งใหญ่ เราร่วมสร้างด้วยพลังศรัทธา ก้าวไปข้างหน้าด้วยความภูมิใจ (Bridge) WOXA จะไม่หยุดที่นี่ เป้าหมายยังคงรออยู่ข้างหน้า เราจะเป็นแสงในยามราตรี นำทางคนอื่นด้วยศรัทธา (Outro) นี่คือเรื่องราวของ WOXA เส้นทางที่สร้างด้วยใจและศรัทธา จากวันวาน สู่พรุ่งนี้สดใส เราจะเปลี่ยนโลก ด้วยหัวใจของเรา

तुला भेटलंय मी, साऱ्या जगासमोर, वाऱ्याच्या संगती, गंध ओढतो बघ आज तुझा ठेवा ओर। नदीच्या काठांवर, सूर टिपतो गंधाळला, असे वाटे प्रेमातली, ही कविता माझी ओठांवर रुळली जणू। तुझ्या डोळ्यांचा गहिरा निळसर रंग, आभाळ झालं सखे, तुला पाहुनी पसरले अनंत ढंग। हे मन उधळले, जणू फुलांच्या गंधात, तुला साजरे शब्द माझ्या या गीतात। फुललेल्या मोगऱ्यांचा सुगंध विहरत, तुझ्या केसांत गुंतून मऊसे गवसतं, तुझी हळवी चाहूल घेऊन वारा येतो, माझ्या मनी तुझं नाव फुलांसारखं दरवळतो। तुझ्या डोळ्यांचा गहिरा निळसर रंग, आभाळ झालं सखे, तुला पाहुनी पसरले अनंत ढंग। हे मन उधळले, जणू फुलांच्या गंधात, तुला साजरे शब्द माझ्या या गीतात। हसता तुझं साजरं, सृष्टी रंगत जाते, निळ्या नभात माझं आयुष्य तुझ्यासाठी फुलत असते। सावलीचा खेळ, हातात घेऊन स्वप्नं, तुझ्या सोबत जगणं हाच अर्थ सख्या या जन्माचा। तुझ्या डोळ्यांचा गहिरा निळसर रंग, आभाळ झालं सखे, तुला पाहुनी पसरले अनंत ढंग। हे मन उधळले, जणू फुलांच्या गंधात, तुला साजरे शब्द माझ्या या गीतात। नदीसारखा वेळ वाहतच जाईल, पण तुझं नाव या ओठांवर सदा राहील। प्रेम तुझं, हे अवकाशाचा किनारा, तूच माझी कविता, तूच माझा सहारा।