EKSPERIMENTAL

Dont mind this FOR THE EXPERIMENTAL SETUP We have the Experimental Group: Where the procedures are enhanced including extended duration of sun-drying, longer blending time, additional amount of hide glue, and improved thickness. While, the Control Group: underwent the standard procedures for comparison. And all samples are produced under uniform conditions, and their tensile strength and durability are compared.

Jesteście gotowi?? . . . . . Dobra!! . . LEEECIIIIMYYYYY!!! Chociaż rano niezła bania, bez wyspania, Wstaję na raz, bo na więcej będzie dramat. Auto serwis na mnie czeka, a w mej głowie tonie rzeka, to nie rzeka, a ocean, i nie tonie a ucieka, tak jak senność z moich powiek, teraz powiem głośno "WSTAJĘ", bo nie poddam się bez walki, zaraz czy to Egipcjanki, kradną lalki i na barki przez Nil płyną.. cholerna melatonino! Muszę wstawać-- usypiania hormon działa, trzeba jednak się przełamać, bez pytania, bez gadania, oczy szczypią z niewyspania, o nie, to kolejna fala, ciemność widzę, ciemność czuję, mózg mój się już rozkoszuje, dzwonek zanikł, wypadł chyba, z paszczy tego krokodyla, ja pierdole, ale bydle, chyba żarło same sznycle, i do tego mountain dew, cztery razy two for you, recytuje, brak mi tchu. Słyszę chyba przez walkmana, nadawana przez sąsiada wiadomość zakodowana i do tego zakłócana przez coś jeszcze, zaraz, kurwa! czy to jest moja komórka?! ja pierdole czy ja śpię? W łóżku swoim budzę się, alarm dzwoni, w uszach dzwoni, wnet telefon mam już w dłoni, koniec. W aucie nie ma tylu koni, kawał drogi, nie dogoni mechanika, widzę jak zakład zamyka. Osiem zamków, łańcuch, szyfr, czekać muszę na cynk, żeby sprzątnąć mu z zakładu trochę karmy dla ryb.. Ale nagle wszystko znika, światła ułamek promyka budzi mnie! To był SEN! Faza REM, rzeczywistość wita mnie. Na telefon zerkam więc, sprawdzam czy dziesiąta jest, budzik -myślę- ustawiony, ikonką uświadomiony, stukam w ekran i już wiem, do dziewiątej jeszcze hen... [Outro] Chociaż wstałem już na nogi, chociaż czas już mnie nie goni, presji srogiej nie odgonię, ciało dąży do agoni, skurcze łapią w liczbie mnogiej... lepsze od stresu nałogi, od załogi dla załogi to jest przekaz -sam się broni.. pulsowanie czuje w skroni, dłoni także czuje ból, z lewej strony po sam dół, płynie rzeka, ja narzekam, czy to już mnie rozgrzesza? Czy z rzeki krwi ma się stać ocean...

Jesteście gotowi?? . . . . . Dobra!! . . LEEECIIIIMYYYYY!!! Chociaż rano niezła bania, bez wyspania, Wstaję na raz, bo na więcej będzie dramat. Auto serwis na mnie czeka, a w mej głowie tonie rzeka, to nie rzeka, a ocean, i nie tonie a ucieka, tak jak senność z moich powiek, teraz powiem głośno "WSTAJĘ", bo nie poddam się bez walki, zaraz czy to Egipcjanki, kradną lalki i na barki przez Nil płyną.. cholerna melatonino! Muszę wstawać-- usypiania hormon działa, trzeba jednak się przełamać, bez pytania, bez gadania, oczy szczypią z niewyspania, o nie, to kolejna fala, ciemność widzę, ciemność czuję, mózg mój się już rozkoszuje, dzwonek zanikł, wypadł chyba, z paszczy tego krokodyla, ja pierdole, ale bydle, chyba żarło same sznycle, i do tego mountain dew, cztery razy two for you, recytuje, brak mi tchu. Słyszę chyba przez walkmana, nadawana przez sąsiada wiadomość zakodowana i do tego zakłócana przez coś jeszcze, zaraz, kurwa! czy to jest moja komórka?! ja pierdole czy ja śpię? W łóżku swoim budzę się, alarm dzwoni, w uszach dzwoni, wnet telefon mam już w dłoni, koniec. W aucie nie ma tylu koni, kawał drogi, nie dogoni mechanika, widzę jak zakład zamyka. Osiem zamków, łańcuch, szyfr, czekać muszę na cynk, żeby sprzątnąć mu z zakładu trochę karmy dla owadów.. Ale nagle wszystko znika, światła ułamek promyka budzi mnie! To był SEN! Faza REM, rzeczywistość wita mnie. Na telefon zerkam więc, sprawdzam czy dziesiąta jest, budzik -myślę- ustawiony, ikonką uświadomiony, stukam w ekran i już wiem, do dziewiątej jeszcze hen...

Verse 1 Fingers trace where pain resides, muscles whisper, nerves confide. A pinch, a press, a twist just right, and tension fades into the night. Verse 2 Shoulder blades held firm in place, fascia sighs, it slows its race. A tendon pull, a touch so wise, watch as relief floods weary eyes. Chorus Hands that heal, no magic tricks, just touch and science in the mix. A whisper deep in skin and bone, they tell their story—I make it known. Verse 3 A patient walks in, "Doc, I’m stuck!" Pain won’t quit, they’re out of luck. Is it the body, is it the mind? I read the signs, and pain unwinds. Verse 4 Numbers chase me late at night, data screams, "this isn’t right!" Correlations hide, they run, but I won’t stop until it’s done. [Sung im two voices and bass] Hands that heal, no magic tricks, just touch and science in the mix. A whisper deep in skin and bone, they tell their story—I make it known. Verse 5 From muscles sore to wounds unseen, I mend the gaps that lie between. It’s not just skill, it’s not just fate, it’s knowing when to push—or wait. Bridge Some days I'm lost in data streams, some nights I drown in patient dreams. But every hand I help to mend, reminds me why I won’t pretend. [INSTRUMENTAL] Outro So if you're aching, you know where, my hands will find it, ease the wear. It’s heart, it’s art, it’s science too— and every touch is meant for you.

<ZWROTKA> The crystal beauty of simplicity, Shines troughout my bounded heart, Tied up with ropes of INTENSITY, Streaching between eternal love and craving to die. <REFREN> Perfectly-ugly truth to reveal, Lost and torn but rawly real. I can be low but I can be high My border dance I can't deny Pathetic--sophistication, Ridiculous--exaggeration. <ZWROTKA> They say: "it's way to much, You need to balance out", It is my real part, I can't just cut it out. Squeezed out my smothered flame, But there is no-one else to blame. Chained with a pride, I'm bound so tight, Breathing going to blight... Died and denied. <REFREN> Perfectly-ugly truth to reveal, Lost and torn but rawly real. I can be low but I can be high My border dance I can't deny Pathetic sophistication, Ridiculous exaggeration. <BRIDGE> Please, let me out! There is no way, no path in sight. Please, let me out! Give me your hand, don't let me die. <ZWROTKA> There is no meeee, in the realityyyy, *Miserable*, *cursed* entity, Without *sense* of identity. All those deludions of notions, They are my pleasure and pain. All these illusions of choice, They drive -my-mind-away-. Drowning alone, in a burning lake, I-press-the-emergency-brake!

(Heavy Metal R&B – 150 BPM, deep and brooding, swelling into anthemic intensity) (Verse 1 – 0:00 to 0:35 – Murky, slow-build instrumentation, low vocals, tension simmering beneath the surface) Headlights sweep through empty streets, Another loop, another repeat. The speakers hum a song half-played, Like an echo with nothing to say. Every thought stalls at the light, Idle hands on the wheel too tight. The air is thick with something unsaid, Like a station stuck between frequencies again. (Spoken Drop – 0:35 to 0:40 – Almost like an intrusive thought, low and distant) "Some things don’t move, even when they’re gone." (Chorus – 0:40 to 1:10 – Heavy guitars crash in, soaring vocals with a raw, melodic edge) It sits like a paperweight, Holding down the space it takes. Not a sound, not a shape, But I feel it anyway. I don’t reach, I don’t chase, But somehow, it never misplaces. (Verse 2 – 1:10 to 1:45 – Slightly stronger delivery, layered harmonies, building intensity) Lines blur on the interstate, I swear we’ve passed this place before. The song’s still playing, stuck on repeat, But neither of us sing along anymore. Tried to switch the station, tried to tune it out, But silence rings the loudest now. I tell myself it's nothing much, Just the weight of air between us now. (Spoken Drop – 1:45 to 1:50 – A bit more detached, distant, but sharp) "It’s not here, but it’s never gone." (Chorus – 1:50 to 2:20 – Even more intense, harmonies layered with distant screams in the background) It sits like a paperweight, Holding down the space it takes. Not a sound, not a shape, But I feel it anyway. I don’t reach, I don’t chase, But somehow, it never misplaces. (Bridge – 2:20 to 2:50 – Stripped-down moment, haunting vocals, tension swelling back up) If we turn the wheel, where do we go? If we stop the car, will we even know? Or do we just keep driving on, Waiting for a song we don’t already know? (Spoken Drop – 2:50 to 2:55 – A quiet realization, barely audible over the buildup to the final chorus) "Not everything leaves the way it should." (Final Chorus – 2:55 to 3:25 – Full explosion, controlled chaos, heavy instrumentals with raw emotion in the vocals) It sits like a paperweight, Holding down the space it takes. Not a sound, not a shape, But I feel it anyway. I don’t reach, I don’t chase, But somehow, it never misplaces. (Outro – 3:25 to 3:50 – Instruments fading out, soft hums like a distant memory, ghostly but warm) (Softly spoken, like a final echo before silence sets in) "Some things don’t move, even when they’re gone."

a song about TF2 medic going crazy hearing everyone calling out for medic until he snaps and starts killing Broken Piano, distorted sounds of war, voice going crazier over time

हे आमा ! देखाइदेउ हे आमा ! काम, काम हामी गर्दछौं घरका रित्ता भकारी– डाला पौरखले भर्दछौं। जाने हो कता देखाऊ बाटो हृदय खोलेर उघार्छौं हामी ज्योतिको दैलो यो जुगै फेरेर। घुम्दछौं प्रत्येक गाउँका कुना ज्ञानज्योति छरेर प्रत्येक सुख्खा थलोमा आज सिँचाइ गरेर। पु¥याउँदछौं सारा विकट ठाउँमा चम्किलो बिजुली उर्वरा पार्छौं खोँच र बगर यै माटो उचाली। यो छातीभित्र छ राँको जल्दो नेपाली तागत मिहिनेत गर्छौं बनाउन देश बहुञ्जेल रगत। भिजाउनु परे यो माटो आज, मायाले भिजाउँछौं माटोमा जाँगर उठाउनु परे आफैंलाई उठाउँछौं। देशलाई शक्ति चाहिएमा मेरै बल बाहु छन् तयार चम्किला सधैं म देख्न पाऊँ आमाको मुहार। ०००

LSD Is the remedy When the colors bleed I can’t feel a thing

You twist the knife But I take the fall Somehow I’m always the one to lose it all You fucked my life You took my pride But still I stay Do you even see the monster you’ve made? You twist the KNIIIIIIFE But I TAKE THE FALLLL Somehow I’m always the one to lose it allllll You FUCKED my LIIIIIIIFE You took my PRIIIIIDDDE But still I stayyyy… Do you even see the monster you’ve made? THE MONSTER YOU’VE MAAAAADE

You twist the knife But I take the fall Somehow I’m always the one to lose it all You fucked my life You took my pride But I still stay Do you even see the monster you’ve made?