Love song

Verse 1: On a ridge where shadows fell, The Silent Blade made his stand. A hundred foes with wrath did swell, But none could break his steady hand. No words he spoke, no cries of fear, His blade, his voice, sharp and clear. The line grew thin, the hope grew pale, Yet his resolve would never fail. Chorus: Stand tall, Silent Blade, unyielding and true, Through fire and steel, the battle’s hue. A hero forged in the storm’s embrace, The last to stand, the first to face. Verse 2: The enemy surged, relentless and wide, Yet the Silent Blade held the tide. With arcane might and a dancer’s grace, He cut through legions in a deadly chase. Behind him rallied the weary and torn, He gave them strength, a new hope born. No need for words, his actions shone, In that moment, he stood alone. Chorus: Stand tall, Silent Blade, unyielding and true, Through fire and steel, the battle’s hue. A hero forged in the storm’s embrace, The last to stand, the first to face. Bridge: The sky burned red, the earth did quake, Yet his stance no foe could break. A captain’s cry, the storm did call, Together they rose to defend them all. Through endless waves, through endless pain, The Silent Blade would not be slain. Final Chorus: Stand tall, Silent Blade, unyielding and true, Through fire and steel, the battle’s hue. A hero forged in the storm’s embrace, The last to stand, the first to face. Outro: And when the dust of war had cleared, His name was sung, his might revered. The Silent Blade, through time will stay, A beacon of hope, to light the way.

तेनु इतना मैं प्यार करां इक पल विच सौ बार करां तू जावे जे मैनू छड्ड के मौत दा इंतज़ार करां के तेरे लिए दुनिया छोड़ दी है तुझपे ही सांस आके रुके मैं तुझको कितना चाहता हूँ ये तू कभी सोच ना सके तेरे लिए दुनिया छोड़ दी है तुझपे ही सांस आके रुके मैं तुझको कितना चाहता हूँ ये तू कभी सोच ना सके कुछ भी नहीं है ये जहां तू है तो है इसमें ज़िन्दगी कुछ भी नहीं है ये जहां तू है तो है इसमें ज़िन्दगी अब मुझको जाना है कहाँ के तू ही सफ़र है आख़िरी के तेरे बिना जीना मुमकिन नहीं न देना कभी मुझको तू फ़ासले मैं तुझको कितना चाहती हूँ ये तू कभी सोच ना सके तेरे लिए दुनिया छोड़ दी है तुझपे ही सांस आके रुके मैं तुझको कितना चाहता हूँ ये तू कभी सोच ना सके आँखों की है ये ख्वाहिशें के चेहरे से तेरे ना हटे नींदों में बस तेरे ख़्वाबों ने ली है करवटें के तेरी ओर मुझको ले के चले ये दुनिया भर के सब रास्ते मैं तुझको कितना चाहता हूँ ये तू कभी सोच ना सके तेरे लिए दुनिया छोड़ दी है तुझपे ही सांस आके रुके मैं तुझको कितना चाहता हूँ ये तू कभी सोच ना सके

Ballada o Emilu [Zwrotka 1] Codziennie dzwoni, „Gdzie teraz jesteś?” To Emil – mistrz w byciu na każdej przestrzeni. Pomaga babci Halinie przy aucie na placu, „Coś brum brum i stoi” – mówi w swoim zapale na wylocie. Babcia bierze kanister, bo myśli, że trzeba, Ale Emil pyta: „Paliwa? Czy jednak czegoś nie ma?” „Tak, palina!” – babcia odpowiada w mig, I Emil jak zawsze rozwiązuje ten trik. [Refren] Emil, człowiek renesansu, biznesów twórca, Mógł mieć nazwę lepszą, ale Ola go burca. Wyjada z lodówki, zostawia ślady, Miód łyżeczką dziurawi – nie ma na to rady. [Zwrotka 2] Pizza w mieście – to jego specjalność, Emil pizzaman, gotuje wspaniale! Budowlaniec z duszą – ściany akryluje, Malowanie i zdzieranie – w tym się katuje. Panele fotowoltaiczne kładzie na ziemi, Do pracy wkłada serce, inscenizacje zmienia. Oaza spokoju, która koi duszę, Bal przebierańców wygrywa – bo przebrać się nie musiał wcale już w duszy. [Refren] Emil, człowiek renesansu, biznesów twórca, Mógł mieć nazwę lepszą, ale Ola go burca. Wyjada z lodówki, zostawia ślady, Miód łyżeczką dziurawi – nie ma na to rady. [Zwrotka 3] Gdy był mały, z eksperymentami szalał, Dziadkową kuchnię ogniem podpalał. Wszystko skończyło się dobrze, choć dziadek się wkurzył, Ale Emil zapamiętał – z ogniem nikt się nie burzył! Na babcię pułapki w dzieciństwie zastawiał, Uśmiech i śmiech – taka była jego zabawa. A dziś, gdy w A3 wycieraczki naprawia, Nie wyrwie ich nigdy – taka jego zasada. [Refren] Emil, człowiek renesansu, biznesów twórca, Mógł mieć nazwę lepszą, ale Ola go burca. Wyjada z lodówki, zostawia ślady, Miód łyżeczką dziurawi – nie ma na to rady. [Outro] Więc kiedy Emil wpada w twój świat, To chaos i spokój wprowadza w ten stan. Pizza, ściany, fotowoltaika, A w sercu spokój – to jego taktyka.

(Verse 1) Hört die Kunde von Dovin Ba'al, Ein Paladin, halb Fisch, halb Stahl. Mit Flossen stark, doch Hirn aus Holz, Sein Herz ist rein, sein Weg ist stolz. Der Meinungsverstärker, ein Rammbock schwer, "3000" steht drauf, er liebt ihn sehr. Mit einem Schlag bricht er jedes Tor, Sein Credo lautet: "Mehr Wumms davor!" (Chorus) Oh Dovin, oh Dovin, der Haudrauf so wild, Mit Akragas an deiner Seite, der Wind wird gestillt. Du kämpfst mit Kraft, doch verteilst auch Blatt, Handzettel der Freiheit, wo keiner sie hat! (Verse 2) In düstren Anlagen, tief unter der Welt, Hinterlässt Dovin Zeichen für das, was er hält. Mit Zetteln voll Hoffnung, die er verteilt, Den Rädern der Ordnung, das Herz ihm verweilt. Die Separatisten preist er laut, Ein Held mit Muskeln, doch Plan? Kein Kraut. Mit Akragas teilt er jeden Schritt, Zwei Köpfe, doch Weisheit? Da fehlt's ein bisschen mit. (Chorus) Oh Dovin, oh Dovin, der Haudrauf so wild, Mit Akragas an deiner Seite, der Wind wird gestillt. Du kämpfst mit Kraft, doch verteilst auch Blatt, Handzettel der Freiheit, wo keiner sie hat! (Bridge) Ob tief in Maschinen, im Kampflärm so schrill, Dovin zieht voran mit reinem Will’. Der Rammbock kracht, das Tor gibt nach, Doch die Zettel im Wind, das ist sein Fach! (Verse 3) So zieht er durchs Land, ein Bastard mit Stil, Der Meinungsverstärker schlägt jedes Ziel. Und wenn der Abend naht, singt man sein Lied, Von Dovin Ba’al, dem, der nie flieht. (Chorus) Oh Dovin, oh Dovin, der Haudrauf so wild, Mit Akragas an deiner Seite, der Wind wird gestillt. Du kämpfst mit Kraft, doch verteilst auch Blatt, Handzettel der Freiheit, wo keiner sie hat! (Outro) Ein Held aus den Schatten, ein Mensch voller Mut, Mit Zetteln im Sturm und reiner Glut. Die Welt wird beben, wo Dovin marschiert, Der Held, der mit Stärke und Hoffnung regiert! Theme: epic, tavern music, Heroic, Medieval No hurry

Dil ki dhadkan mein tum, Bajti hai ek pyaari dhun, Chandni raat mein tum, Roshni se bhi khoobsoorat ho. Sitaron se bhi pyare ho, Dil se pyare ho, Jab tum paas ho, Duniya ki fikar kahan. Chupke se kehna chaahoon, Tumse dil ki baat, Phir bhi sharm se keh nahi paata, Ho tum jo saath, toh kya baat. Jeevan ki har raah mein, Mera saath tum hi ho, Meri duniya mein ho tum, Mera pyaar tumhi ho. Tum ho jaise raahon mein, Gulabon ki khushboo, Jab tum haseen nazron se dekho, Dil mera kho jaye tu. Dil ki dhadkan mein tum, Bajti hai ek pyaari dhun, Tum ho mere sapno ka rang, Meri rooh ka sukoon. Dil ki dhadkan mein tum... Meri rooh ka sukoon...

तुला भेटलंय मी, साऱ्या जगासमोर, वाऱ्याच्या संगती, गंध ओढतो बघ आज तुझा ठेवा ओर। नदीच्या काठांवर, सूर टिपतो गंधाळला, असे वाटे प्रेमातली, ही कविता माझी ओठांवर रुळली जणू। तुझ्या डोळ्यांचा गहिरा निळसर रंग, आभाळ झालं सखे, तुला पाहुनी पसरले अनंत ढंग। हे मन उधळले, जणू फुलांच्या गंधात, तुला साजरे शब्द माझ्या या गीतात। फुललेल्या मोगऱ्यांचा सुगंध विहरत, तुझ्या केसांत गुंतून मऊसे गवसतं, तुझी हळवी चाहूल घेऊन वारा येतो, माझ्या मनी तुझं नाव फुलांसारखं दरवळतो। तुझ्या डोळ्यांचा गहिरा निळसर रंग, आभाळ झालं सखे, तुला पाहुनी पसरले अनंत ढंग। हे मन उधळले, जणू फुलांच्या गंधात, तुला साजरे शब्द माझ्या या गीतात। हसता तुझं साजरं, सृष्टी रंगत जाते, निळ्या नभात माझं आयुष्य तुझ्यासाठी फुलत असते। सावलीचा खेळ, हातात घेऊन स्वप्नं, तुझ्या सोबत जगणं हाच अर्थ सख्या या जन्माचा। तुझ्या डोळ्यांचा गहिरा निळसर रंग, आभाळ झालं सखे, तुला पाहुनी पसरले अनंत ढंग। हे मन उधळले, जणू फुलांच्या गंधात, तुला साजरे शब्द माझ्या या गीतात। नदीसारखा वेळ वाहतच जाईल, पण तुझं नाव या ओठांवर सदा राहील। प्रेम तुझं, हे अवकाशाचा किनारा, तूच माझी कविता, तूच माझा सहारा।