Bílý obraz

Telugu Poem: "దిలీప్ ప్రేమ గీతం" స్రీవల్లి చిరునవ్వు వెన్నెల సోయగం, దిలీప్ మనసులో ప్రేమ ఊరగానం! బుద్ధి గుండెల్లో మెరిసే నక్షత్రం, వెచ్చటి స్పర్శలో మధురమైన స్నేహబంధం! యామిని పొట్టి నా ముద్దుల మౌనమ్, దిలీప్ హృదయంలో మధుర గానం! విశ్రుతదాస్ నా ప్రేమ గిలిగింత, నిన్ను చూస్తే గుండెకు మధుర మంత్రమ్! అమృత అమ్మూ నా శ్వాసలో ప్రేమ, దిలీప్ జీవితం నీతోనే సమర్పణ! నాలుగు రుదయాలు - ప్రేమ ఒక్కటి, దిల్లవమ్ముగా ప్రేమ అంతం లేని కథవి!

[Verse] नन्हे तारे चम-चम करते आसमान में खुद को धरते रात की चादर जब लहराए सपनों की दुनिया में ले जाए [Verse 2] झिलमिल रोशनी में झूलें चुपके से कानों में कुछ बोलें चंदा मामा संग वो गीत गाएं जगमग रोशनी से सब भर जाए [Chorus] टिम-टिम करते ये प्यारे तारे दिल के हर कोने में बसते सारे रात के साथी बनकर आते सूरज संग ये फिर छिप जाते [Bridge] सुनहरी रात का ये गहना हर दिल को लगता बस अपना आसमान का ये अनमोल तोहफा हर रोज़ देता सपनों का रस्ता [Verse 3] सितारों की टोली जब संग हो हर ग़म का कोना तब तंग हो चुपके से ये बात बताते हर पल को खास सजाते [Chorus] टिम-टिम करते ये प्यारे तारे दिल के हर कोने में बसते सारे रात के साथी बनकर आते सूरज संग ये फिर छिप जाते

In halls of learning, where equations reside, Sir Asad Munir, our guiding tide. With chalk in hand, and wisdom's gleam, He paints the world of atoms, a vibrant dream. From periodic tables, a structured dance, To bonds and reactions, a thoughtful trance. He labors long, with patient grace, To fill the gaps, and find each student's place. No question too small, no concept too grand, He lends an ear, and offers a hand. Through complex formulas, he charts the way, And chases the shadows of doubt away. A caring heart, beneath a scholar's might, He sparks the flame, and sets our futures bright. For every struggle, a gentle word, A helping push, till knowledge is heard. Sir Asad Munir, a name we hold dear, A tireless teacher, year after year. With dedication's fire, he lights our path, In chemistry's realm, and learning's aftermath.

هر لحظه می‌نشینم، در سایه‌ی تمنّا تا بشنوم نوایی، از آسمان و کیهان آیا به لب رسیده، فریادِ دادخواهم؟ یا دل هنوز در غم، گمگشته در بیابان؟ در جمعه‌های حسرت، دل منتظر نشسته چشمی به راه مانده، در جستجوی جانان دردا که در فراقش، شد شامِ ما سیه‌تر چون ماهِ بی‌پناهی، سرگشته در بیابان از اشک و آه لبریز، این روزهای تاریک بی‌تو نفس چو آتش، در سینه شد پریشان چشمانِ اشک‌بارم، در حسرتِ نگاهت مانند رود جاری، در پیچ و تابِ طوفان آیینه‌های عالم، بی‌نور و بی‌فروغند ای چلچراغ پنهان، کی می‌دمی ز پنهان؟ با هر نسیم، نامت پیچد به موج دریا در آه هر سحرگاه، در اشک هر شبستان بوی تو را بیابم، در لاله‌های خونین با هر شهید خوانم، نامت میان میدان گل‌های باغ امید، خشکیده از فراقَت باران لطفِ رویت، کی می‌رسد به بستان؟ ای عدل بی‌نهایت، ای مهر بی‌زوالت رحمی نما به حالِ این جمعه‌هایِ گریان ای روشنی شب‌ها، ای صبح بی‌غروبی دریاب حالِ زارم، بنگر دلِ هراسان در حسرتِ تو گریم، هر شب کنارِ سجده ای یار بی‌نظیری، ای خسرو غریبان دردِ فراقِ رویت، جان را به لب رسانده پس کی رسد نوایت؟ ای محو در خفیان طوفان غم گرفته، این کشتی شکسته جز لطف تو نمانده، راهی به سوی طوفان برگرد تا ببیند، چشمی تو را دوباره تا زنده گردد این دل، در کوی عشق و ایمان کی می‌رسی ز غیبت، ای نورِ صبحِ صادق؟ تا باز جان بگیرد، دل‌های خسته از جان

هر لحظه می‌نشینم، در سایه‌ی تمنّا تا بشنوم نوایی، از آسمان و کیهان آیا به لب رسیده، فریادِ دادخواهم؟ یا دل هنوز در غم، گمگشته در بیابان؟ در جمعه‌های حسرت، دل منتظر نشسته چشمی به راه مانده، در جستجوی جانان دردا که در فراقش، شد شامِ ما سیه‌تر چون ماهِ بی‌پناهی، سرگشته در بیابان از اشک و آه لبریز، این روزهای تاریک بی‌تو نفس چو آتش، در سینه شد پریشان چشمانِ اشک‌بارم، در حسرتِ نگاهت مانند رود جاری، در پیچ و تابِ طوفان آیینه‌های عالم، بی‌نور و بی‌فروغند ای چلچراغ پنهان، کی می‌دمی ز پنهان؟ با هر نسیم، نامت پیچد به موج دریا در آه هر سحرگاه، در اشک هر شبستان بوی تو را بیابم، در لاله‌های خونین با هر شهید خوانم، نامت میان میدان گل‌های باغ امید، خشکیده از فراقَت باران لطفِ رویت، کی می‌رسد به بستان؟ ای عدل بی‌نهایت، ای مهر بی‌زوالت رحمی نما به حالِ این جمعه‌هایِ گریان ای روشنی شب‌ها، ای صبح بی‌غروبی دریاب حالِ زارم، بنگر دلِ هراسان در حسرتِ تو گریم، هر شب کنارِ سجده ای یار بی‌نظیری، ای خسرو غریبان دردِ فراقِ رویت، جان را به لب رسانده پس کی رسد نوایت؟ ای محو در خفیان طوفان غم گرفته، این کشتی شکسته جز لطف تو نمانده، راهی به سوی طوفان برگرد تا ببیند، چشمی تو را دوباره تا زنده گردد این دل، در کوی عشق و ایمان کی می‌رسی ز غیبت، ای نورِ صبحِ صادق؟ تا باز جان بگیرد، دل‌های خسته از جان

There are times I don’t know what to do Don’t have the strength to give my all to you I’m broken and hurt I’m tired and bruised But yet I know what I’m not gonna do Chorus I’m not gonna give up I’m not gonna quit I’m not gonna not worship No matter how it gets Cause I know the one Who’s gonna bring me through this The enemy he had me so he thought But when I didn’t know what to do I remembered what I’m not Verse I am determined I’m not gonna stop giving praise That is my weapon my hallelujah I will raise I’m not gonna not have faith I won’t be afraid Chorus I’m not gonna give up I’m not gonna quit I’m not gonna not worship No matter how it gets Cause I know the one Who’s gonna bring me through this The enemy he had me so he thought But when I didn’t know what to do I remembered what I’m not Bridge Now I’m not a healer I’m not a savior I’m not a deliver But I know the one I’m not the one doing miracles Or giving new life But I worship my savior for all he has done His name is Jesus I’m not gonna run ( guitar solo ) Chorus I’m not gonna give up I’m not gonna quit I’m not gonna not worship No matter how it gets Cause I know the one Who’s gonna bring me through this The enemy he had me so he thought But when I didn’t know what to do I remembered what I’m not Bridge 2 I’m not bound I’m not defeated God gave me what I needed Now I’m not broken I’m not bruised It’s all because of you Chorus I’m not gonna give up I’m not gonna quit I’m not gonna not worship No matter how it gets Cause I know the one Who’s gonna bring me through this The enemy he had me so he thought But when I didn’t know what to do I remembered what I’m not

فِي المَدِينَةَ الكُوفَة بِالنَّظَرَاتِ بالله ْلَقَدْ سَقَطَتْ بَابِل ْوَعَبَدُوا الرَّبِّينَ، كَالْآسَامِ الْحَافِلِ ْقَالُوا عَنْ الْحَقِّ، الصَّدَاءُ قَدْ طَال ْوَعَدُوُّ الْأُلُوهِيَّةِ مِنَ الْجَهْلِ الْخَابِل ْلَا يَسْعَوْنَ إِلَى الْحَقِّ، وَقُلُوبُهُمْ دَلِيل فِي عُبُودِيَّةِ الْبَشَرِ، وَلَا فِي الْحِكْمَةِ الْجَلِيلَ ْحَجَرُ الْمُقَدَّس - ْمِنْ بَابِلٍ إِلَى بَاثِيل

[Verse] ማርያም ስምሽ እንደ ሥላሴ በሚገባ አንበት በረከት እንባሪ ማርያም በፊትሽ እንደ ብርሃን መድረስ ምልእልነት በታላቅ ቁሳቁሶች [Chorus] ማርያም ማርያም ትበልጣለሽ ሆይ ልበል እረፍቴ በስምሽ ሆኖ እንዳገኝ ምናምንቱን እንደ በስምሽ ልጠለል [Verse 2] ማርያም አእመርክን ይጥል አቤትሽ በፊት እንደተራዘመ እንደ ማዕበል ተማርሻለሁ ከምናምንቱ ምነይ ሥላሴ [Chorus] ማርያም ማርያም ትበልጣለሽ ሆይ ል

Ye Watan Tumhara Hai Tum Ho Pasban Is Ke Ye Chaman Tumhara Hai Tum Ho Naghma Khwaan Is Ke Ye Watan Tumhara Hai Tum Ho Pasban Is Ke

[Verse] نخلق من الخيال دراعيات لرمضان والعيد مسرّات اناقة تقودها الالوان براعة تصاميم السلطان [Verse 2] من الكويت الى كل الخليج نساء الموعد ولى بعيد سحر الجمال ينبع بلطف موديلاتنا فوق الوصف [Chorus] يا أميرة الأناقة استمتعي كل قطعة تصميم رائع نورك يزيد بلمساتنا مصممة، سلطانة حلمنا [Verse 3] اصالة ومجد في كل طراز مرسوم بالحب وبكراز أزياء تأخذك إلى البعيد تخلق ذكرى تدوم وتعيد [Bridge] تألقي في سهرات الليل واجعلي درعيتك نجمة الحفل من خاماتنا الفاخره صُنعت تصاميمنا تجعلك تبرعين [Chorus] يا أميرة الأناقة استمتعي كل قطعة تصميم رائع نورك يزيد بلمساتنا مصممة، سلطانة حلمنا

Byl štědrý prosinec. Na zasněžené pláni s paletou v ruce kdosi stál. Sněžilo, sněžilo do jeho malování. On nevěděl, on maloval tu nahou zimu, její pevné kosti, údolí klína, hlubší, nežli chtěl, a výšku ňader v strmé závratnosti. Sněžilo na model. Tu havran zakroužil, ach Bože, co ten chce tu a odkud přilétá? Byl štědrý prosinec. Sněžilo na paletu a prázdná byla paleta. Ta strašná bezmocnost zmocnit se malování, jež padá na plátna a je jak bílý sníh, jenž neví, neví ani, proč padat má! Ta strašná bezmocnost zastavit prchající! Zeslábla ruka tvá, jazyk máš svázaný a nedovede říci tomu, co roztává: Ó věčné proměny, taje vše utajené, ó věčné proměny, až rozplynou se v sníh, kde bude duše má, kde bude, v které ženě a v kterých závějích? Byl štědrý prosinec. Na zasněžené pláni s paletou v ruce kdosi stál. Sněžilo, sněžilo do jeho malování. On nevěděl, on maloval.

یہاں الفاظ کے جگنو چمک دکھاتے ہیں خیالات کے سفینے دور تک جاتے ہیں کتابوں کا یہ میلہ روشنی لٹاتا ہے یہ علم کا خزانہ ہے، یہ کتابوں کا میلہ ہے۔ کہیں دیوان غالب کی خوشبو مہکتی ہے کہیں اقبال کی روح دلوں کو جھنجھوڑتی ہے ہر صفحہ ایک کہانی سناتا رہتا ہے یہ علم کا خزانہ ہے، یہ کتابوں کا میلہ ہے۔ یہاں بچوں کی کتابیں خوشیاں بکھیرتی ہیں کہانیوں کی دنیا خوابوں میں لے چلتی ہیں ہر ورق پر حیرت کا ایک جہاں سجا ہے یہ علم کا خزانہ ہے، یہ کتابوں کا میلہ ہے۔ کہیں فلسفے کے موتی، کہیں تاریخ کے راز کہیں شاعری کے الفاظ، کہیں ادب کے ساز یہ میلہ ہر دل کو خواب دکھاتا رہتا ہے یہ علم کا خزانہ ہے، یہ کتابوں کا میلہ ہے۔ کتابیں علم کے دروازے کھول دیتی ہیں اندھیروں کو روشنی سے بھر دیتی ہیں یہ میلہ امید کا چراغ جلاتا ہے یہ علم کا خزانہ ہے، یہ کتابوں کا میلہ ہے۔ یہاں اردو کی لذت زبان پر چھا جاتی ہے ہر لفظ دل میں ایک چراغ سا جلاتی ہے یہاں شوق اور محبت کا درس دیا جاتا ہے یہ علم کا خزانہ ہے، یہ کتابوں کا میلہ ہے۔ کہیں سفرنامے ہیں، کہیں داستانی قصے ہر کتاب میں چھپے ہیں ہزاروں لمحے یہ میلہ زندگی کا شعور بڑھاتا ہے یہ علم کا خزانہ ہے، یہ کتابوں کا میلہ ہے۔ کتابوں کے سہارے ہم جہان دیکھتے ہیں ہر صفحے پر نئے خوابوں کے در دیکھتے ہیں یہاں زندگی کی حکمت کا راز کھلتا ہے یہ علم کا خزانہ ہے، یہ کتابوں کا میلہ ہے۔ یہاں خطاطی کی خوشبو دل کو بہلاتی ہے ادب کی چمک ہر نظر کو جگمگاتی ہے یہ میلہ اردو کی عظمت کو دکھاتا ہے یہ علم کا خزانہ ہے، یہ کتابوں کا میلہ ہے۔ یہاں لفظوں کا جادو دلوں کو لبھاتا ہے ہر کتاب اپنے اندر جہاں بساتا ہے یہ میلہ خوابوں کا جہاں سنوارتا ہے یہ علم کا خزانہ ہے، یہ کتابوں کا میلہ ہے۔